Imię i Nazwisko: Moje imię? Yoru... Yoru Hoshi...
Płeć: Nie widać? Umm... mężczyzna.
Wiek: Niedawno skończyłem całe 16 lat. Powinienem być dumny?
Grupa: Człowiek! Człowiek z krwi i kości.... znaczy....przyjmijmy, że tak jest. Proszę? Kogo ja próbuję oszukać... potwór....
Rasa: Bardziej niż rasa, można by to określić jako.... przypadłość... tak... Jestem przeklęty. Przez kociego ducha. Czarny kot jest częścią mnie, o każdej pełni przyjmuję formę tego, małego stworzonka na całą noc, aż do wschodu słońca. P-przy odczuwaniu bardzo mocnych emocji przemiana też może zajść... t-to żenujące. Czasem zdarza się, że widać tylko uszka i ogon, dlaczego ta połowiczna forma w ogóle istnieje? ;-;
Zawód: Chodzę do szkoły, więc zakładam, że... uczeń?
Umiejętności:✭ REFLEKS - Mam bardzo dobre odruchy, zwłaszcza jeśli chodzi o uniknięcie czegokolwiek. Czasem się przydaje... mówią, że kot zawsze spada na cztery łapy, zastanawiam się, czy u mnie też to zadziała....
✭ NOKTOWIZJA - Całkiem dobrze widzę w ciemności... tak. Na szczęście moje oczy nie błyszczą w nocy, bo chyba bym nigdy nie wychodził z domu...
✭ KOTY - Koty się do mnie kleją i czasem nawet słuchają, czasem mam wrażenie, że potrafię je zrozumieć. To nawet nie jest takie złe...
Słabości:
✭ WODA - Tak... nie lubię wody. Może to przez częściowe bycie kotkiem? Nie wiem... ale zdarza się, że przez zbyt długie przebywanie w wodzie lub na deszczu moje ciało może ulec częściowej albo całkowitej przemianie. Nie lubię tego faktu ;-;
✭ PSY - No więc... tak jakby... boję się psów. Serio. Mają takie, wielkie zębiska i szczekają. Nie chce być w pobliżu tych zwierząt ani przez chwilę.
✭ DEPRESJA - Albo przynajmniej takie skłonności. Musze naprawdę uważać...
✭ LENISTWO - No właśnie. Jestem leniem. Strasznym. Myślę, że nie zaszedłbym za daleko mówiąc, że jest to jedna z moich, najgorszych wad...
✭ PECH - Tak, jestem otoczony przez ciągłego pecha. Mam wrażenie,
jakby wszystkie prawa Murphiego działały na raz, gdy tylko próbuję coś zrobić. Może to też część klątwy...?
Jak wyglądam? Cóż...nie widzisz? Ślepota to trudna przypadłość, wiec pozwól mi opisać. Chudzina ze mnie straszna i jeszcze blada jak nic. Niektórzy to zastanawiali się, czy nie patrzą przypadkiem na ducha, ale nie daj się zwieść, ja wciąż żyje... chyba.... Mam czarne włosy, które grzebienia nie widziały od lat, bo rozczochrane latają wszędzie, czasem przysłaniając mi oczy, jednakże już przywykłem... A moje oczy czarne jak noc. Bez życia. Może jednak jestem zombie? Ale mam puls.... Wysoki jestem prawie na 180 cm, co czasem jest przeszkodą w moim codziennym życiu. Zdarza mi się przybrać inną formę, jednakże to tylko nudny, czarny kotek. Ubieram się w cokolwiek znajdę w szafie, jednakże najlepiej aby było luźne, bo nienawidzę obcisłych strojów.
Czy powinienem sam opisywać swój charakter? Czy to dobrze wyjdzie? Hmmm... Jakby to powiedzieć... jestem pesymistą, tak. Ogromnym. Myślę, że często stąpam po cienkiej linii, chroniąc się przed wpadnięciem w depresję. Nienawidzę swojej przypadłości, jest zawstydzająca. Nienawidzę siebie. Nie mam jednak na kogo się złościć, dlatego wszystko chowam w sobie.
Myślę, że łatwo mnie wykiwać. Albo wciągnąć w dziwne umowy... I to nie tylko moja opinia, wszyscy, którzy mnie znają, mówią w taki sposób. Jednak ja uważam, że bardziej niż łatwowierność, jest to po prostu zupełny olew na moje życie i co się z nim stanie, dlatego mogę zgodzić się na bardzo wiele dziwnych propozycji... nie żeby to miało znaczenie. Może akurat zdarzy się coś ciekawego, co rozrusza moją rutynę?
Często słyszę, że mam tylko jedną emocję, co jest nieprawdą, mam emocje... po prostu straszny problem jest w tym, aby je okazywać. Jestem w tym słaby. Tak. Może po prostu nie mam doświadczenia? Zresztą, jeśli będę dopuszczał do siebie zbyt mocne emocje, to się zmienię w kota, dlatego muszę uważać. Wystarczy wam? Nie lubię mówić o samym sobie, raczej unikam tematu. Gdyby ktoś się dowiedział o mojej tajemnicy, to chyba umarłbym ze wstydu...
Nie jestem zbyt dobry w kontaktach z innymi, mam trudności czasem z rozmową, dlatego może nie mam zbyt wielu znajomych? Zresztą, zdarza mi się unikać ludzi...
Kto wie.... nikt nie słyszał nikt nie widział.... nie ujdzie, prawda? Eh, niech będzie. Mam na imię Yoru, jednakże nie sądzę, aby dotąd ten fakt umknął waszej uwadze. Dawno dawno temu moja rodzina rozzłościła kociego demona, który był bożkiem czczonym w wiosce, z której pochodzi nasz ród. Przez ich zarozumiałość w tamtym czasie, klątwa kota przechodzi teraz z pokolenia na pokolenie i nikt nie wie, jak się jej pozbyć. Traf chciał, że akurat pało na mnie, a nie na mojego brata. Po prostu możesz mnie nazwać największym pechowcem świata. Na szczęście, od któregoś już pokolenia, moja rodzinka przeprowadziła się do Gravity Falls, gdzie zjawiska paranormalne okazały się być częścią tutejszej codzienności.... wciąż, nie mam zamiaru dopuścić, aby ktokolwiek się dowiedział o mojej przypadłości.
✭ Lubię mleko... bardzo... no co?
✭ Moją ulubioną formą rozrywki są gry na konsoli, w ciszy swojego własnego pokoju, lub struganie różnych figurek w drewnie.
✭ Lubię nocne spacery, jednakże nie o pełni księżyca....
✭ Najbardziej lubię koty koloru białego, jest to zdecydowanie kolor pełen nadziei, nie to co czarny.
✭ Nienawidzę mojej, połowicznej formy kota dużo bardziej niż całkowitej. Nie da się wtedy nigdzie iść ;-;
✭ Unikam rozmów o samym o sobie jak najbardziej tylko mogę.
✭ Gdy bardzo mi się nudzi zdarza mi się wchodzić na drzewa i tam strugać w drewnie.
✭ Mam brata bliźniaka, który jednak nie jest aż tak podobny do mnie, aby nie dać rady go rozróżnić. W sumie nawet się dogadujemy ze sobą, choć on zdecydowanie jest inteligentniejszy i ma większą pewność siebie ode mnie... czy ja mam kompleks brata...?
Indeks 
