Tajne KP Liro

-Spora wiedza o świecie - Nazwa mówi sama za siebie. Ten króliczek jest bardzo obeznany w wielu dziedzinach, albowiem to stworzonko bardzo lubi siedzieć nad różnymi książkami. Najbardziej kocha kolekcjonować niepotrzebne ciekawostki.

-Zmiana postaci - Philip potrafi zmienić postać na taką, bardzo blisko ludzkiej (wciąż ma uszka), niestety to tylko pewnego rodzaju iluzja i nie potrafi utrzymać tego dłużej niż godzinę. Użycie, a zwłaszcza przeciągnięcie do limitu, bardzo go wykańcza i po przemianie musi odpocząć. Bardzo rzadko korzysta z tej umiejętności.

-Niesamowity słuch - Te wielkie uszy odbierają dźwięki z bardzo odległych miejsc, dlatego ten maluch Nie ma problemu z podsłuchiwaniem nie musi się martwić o kogoś, zachodzącego go od tyłu.

-Refleks - Philip natychmiast reaguje na potencjalne niebezpieczeństwa. Nawet jak coś go weźmie z zaskoczenia potrafi tego uniknąć.

-Skoczek - Ten królik potrafi nawet odbić się z ziemi na wysokość jednego metra. Dzięki tej umiejętności może otwierać klamki, gdyż wszystkie są dla niego za wysoko...

-Wzrost - Królik jak królik, jest bardzo niski. Może wzrostem lekko przewyższa przeciętnego przedstawiciela swojego gatunku, do tego potrafi stać na dwóch łapkach, ale niestety nie daje to aż tak dużo i to coś ledwo przerasta 30 cm... nie licząc uszu... z tym ponad 40 cm. Ten fakt troszkę utrudnia mu życie, zwłaszcza gdy zakrada się do miasta.

-Słaby fizycznie - To maleństwo nie potrafiłoby nic silnie uderzyć, a co dopiero obronić się przed czymkolwiek. Jest tak lekki, że można go złapać i podnieść. Jedyne, czego powinieneś się obawiać, to jego silne, tylne nogi, wciąż jednak, jakoś przetrzymasz kopnięcie od króliczka.

-Słaby wzrok - Niestety to zwierzątko ma wadę wzroku i potrzebuje nosić okulary. Nazywa to swoimi "okularami do czytania", ponieważ po to głównie są mu potrzebne. Gdy ściągniesz mu jego szkiełka, to Philip może polegać tylko na swoim słuchu.

-Strachliwy - Dość ogólnie pojęta cecha, jednakże jest zbyt wiele rzeczy, które przerażają naszego króliczka. Od ognia, przez ciemność, po latające owady. Nienawidzi się przechadzać sam po lesie w nocy...

Królisio jak króliso. Mały, biały i puszysty. Philip to mierzący niecałe 40 cm stworek. Przeważnie stoi na dwóch tylnych łapkach, a przednich używa jako swojego rodzaju dłoni. Najbardziej charakterystyczną i widoczną częścią jego ciała jest para wysokich uszu, które ruszają się wedle jego aktualnego humoru. Od razu możesz od czytać jak się teraz czuje, otwarta książka po prostu. Posiada też okrągły i puszysty ogonek. Najbardziej kolorowa część jego ciała to oczka, które błyszczą się kolorem krwisto-czerwonym, co przywodzi na myśl fakt, że ten oto stworek jest albinosem. I oto drogi czytelniku, nie jesteś daleki od prawdy.
Może najbardziej nietypową rzeczą, jak na królika, jest to, iż nosi on ubrania. Ale nikt przecież nie chciałby latać nagi, prawda? Philip lubi czerwony kolor i elegancki typ stroju, dlatego możemy go zobaczyć w różnego rodzaju marynarkach, koszulach i garniturach. Podobno to wszystko szyje sobie sam. Do tego zawsze krawacik. Podstawowym elementem jego stylu jest jednak para okrągłych okularków, spoczywających na jego nosku.

Bardzo ciekawe świata stworzonko.... jednakże bardziej w stylu samej wiedzy o nim, niż faktycznym doświadczaniu różnych rzeczy. Jakby tylko mógł, to całe dnie spędzałby w miejscowej bibliotece, do której zresztą często się wkrada, znikając w jakimś kącie z otwartą książką. Kocha wszystkie rodzaje dzieł literackich, dlatego czasem też wychodzi poza naukowe i bierze się za fantasy, lub po prostu przygodowe. Choć, jeśli w grę wchodzą jakieś legendy lub podania miejskie, najchętniej usłyszałby je z ust istniejącej osoby.
Lubi rozmawiać z innymi istotami, jednakże z bezpiecznej odległości. Rzadko ufa komuś na tyle, aby zbliżyć się do osoby, niby strachliwe zwierzątko. Bardzo trudno sprawić, aby zmniejszył ten dystans, a co dopiero dał się pogłaskać. To już musiałby być jakiś cud, choć on sam nie nienawidzi tak bardzo idei bycia głasianym, po prostu nie przez byle kogo.
Najłatwiejszy sposób, aby zaciekawić go rozmową to prawdopodobnie zacząć opowiadać historię z własnego życia, lub po prostu usłyszaną niegdyś, co na chwilę mogłoby mu zastąpić brak lektury. Trzeba jednak powiedzieć, że to stworzonko chętnie porozmawia też na wiele innych tematów, jak już przekonasz go do siebie.
Jego największą słabością jest bardzo szczera prośba. Na taką nie potrafi odmówić, nie ważne co by się stało. Może nawet sporo poświęcić, aby komuś pomóc... nie żeby dużo miał... Nie lubi też widzieć smutku na czyjeś twarzy, dlatego zawsze stara się wszystkich jakoś pocieszyć.
Gdy się czegoś boi, albo kogoś nie lubi, najczęściej stara się go obrazić za pomocą mądrych (Lub niezbyt mądrych...) słów. To nigdy nie działa, a potem musi wiać. Potrafi się naburmuszyć jak małe dziecko, a potem przepraszać godzinami za obrażenie kogoś podczas złego humorku. Łatwo się zwierza innym ze swoich problemów. Podczas rozmowy lubi stawiać na swoim, jest upartym stworzonkiem. Z drugiej strony jednak, nie rozumie w ogóle sarkazmu i ironii, a sam jej nie używa. Nie lubi być obrażany i zawsze ci się odgryzie.

To jest największa tajemnica samego królisia. Podobno podróżował po bardzo wielu miejscach i z każdego potrafi przytoczyć jakąś, ciekawą historyjkę, jeśli go zapytasz. Przemierzał świat w poszukiwaniu interesujących opowiadać i legend. Mimo iż nie umiał porozumieć się z tamtejszymi ludźmi, zwierzęta zawsze pozostawały. Tak naprawdę nikt nie potrafi skleić wszystkich jego przeżyć w jedno i opowiedzieć króliczych przygód od podstaw. Korzenie też są niejasne. Gdy ktokolwiek pyta się, jakim cudem stał się taki, jaki jest, odpowiada, że po prostu wszystkiego się nauczył.

+ Na łapkach nosi skórzane rękawiczki, aby mu się rzeczy nie ślizgały, gdy próbuje coś wziąć.
+ Dałby się zabić za marchewki... no, może nie zabić, ale wszystko inne tak...
+ Podobno rozumie mowę zwierząt, jednakże nikt nie morze potwierdzić, czy to faktycznie prawda.
+ Lubi dźwięk bicia czyjegoś serca.
+ Nienawidzi, jak próbujesz go podnieść z ziemi. Będzie się wtedy wyrywał niezmiernie.
+ Chciałby napisać i wydać własną powieść... to takie jego małe marzenie.
+ Lubi używać trudnych słów, czasem samemu nie wiedząc co znaczą...
+ Podobno bardzo szanował swojego ojca.