Wilcze poszukiwania

Trochę przerwę zgłoszenia poszukujące ludzi do pisania. *Gawd jak ja mam nazwać tę relację*


Powiedzmy. Prawda jest taka, że Koriko drugiej strony jako przyjaciela kompletnie nie postrzega. To jak podchodzić do niego będzie druga strona jest mi kompletnie obojętne. Z jakiegoś powodu to właśnie do tej jednej konkretnej osoby udaje się co jakiś czas. I "co jakiś czas" są tu słowem kluczowym. Potrafi przyjść tydzień po tygodniu, a następnie zniknąć na pół roku, rok, dwa lata, a nawet dziesięć lat. Po czym po podobnym upływie czasu stanąć w progu jego mieszkania jakby nigdy nic. Nie puka, wchodzi jak do siebie - jeśli nie drzwiami to oknem. Jego 'przyjaciel' jest całkowicie przyzwyczajony do podobnego zachowania, więc jeśli zobaczy spokojnie siedzącą na kanapie szarowłosą postać to raczej nie strzela.
Podchodzą do siebie z pewnym dystansem, zachowując bardzo dużą przestrzeń osobistą. Nie znają o sobie całej prawdy, ale jednocześnie wiedzą o sobie dużo więcej niż inni w ich otoczeniu. Z założenia to bardzo spokojna relacja, choć proszę pamiętać że Koriko jest niezwykle wybuchowy i jeśli padnie jakieś złe słowo to może zwyczajnie przemeblować mu cały dom. Bądź twarz. Oczywiście w drugą stronę też to działa, możecie go bić ile chcecie, acz Z ZAŁOŻENIA relacja nie ma się opierać na bójkach.
Koriko ma obecnie wkroczyć w etap odrobinę lepszej socjalizacji, więc pojawi się u swojego przyjaciela trochę częściej, by poopowiadać mu o ostatnich wydarzeniach (czy to z fabuł, czy też nie). Chętnie wysłucha też drugiej strony. A potem znowu zniknie na dwa-trzy miesiące, chyba że coś sprawi że będzie przychodzić częściej.

Wymagania w punktach:
- Musi być nieco starszą istotą. Jeśli był to potwór, ich relacja będzie się rozciągać na kilka setek (czy nawet tysięcy, jak chcecie) lat, nie ostatnich 20. Nie pogardzę też jednak człowiekiem, ale w tym wypadku zależy mi by był on raczej starszy, a nie 25 lat. Raczej bliżej 35-40. Im starszy tym lepszy. Możemy wtedy zrobić sobie jakąś super relację na zasadzie "gdy byłem mały, zgubiłem się w lesie i zostałem uratowany przez wilczego chłopca". Całkiem fajny sposób na przekonanie się o istnieniu potworów. Nie musiało się to wydarzyć na terenach Gravity Falls!
- Raczej szukam panów niż pań. Niestety Koriko ma mocno zaszczepiony gen 'samiec to samiec, wielki alfa' i raczej nie zawraca sobie głowy spotkaniami z samicami, które postrzega... w sposób, którego naprawdę nie chcecie znać.
- Raczej dojrzałe, bardziej poważne postacie. Jeśli wrzucimy dwóch gówniarzy w jedno miejsce to źle się to skończy.

Oferuję swoją porąbaną postać i priorytet nr 2 w pisaniu [bo nr 1 już zajęty, ale hej to nadal wysoko]. Możemy zawsze porozgrywać wątki z przeszłości i zobaczyć czy nam się to będzie ładnie kleić, a jak nie to się zrezygnuje, żaden problem. Jak ktoś ma jakieś pytania to zapraszam na pw.