Imię: Tarihi. (Ta'rihi) Sam sobie takie nadał, kiedy odkrył, że brak imienia jest czymś upierdliwym w życiu, bo to ono sprawia, że jesteś trochę bardziej wyjątkowy no i łatwiej Cię zapamiętać. Długo się zastanawiał jakie powinien sobie nadać, aż ostatecznie wybrał te. Dlaczego? W sumie nikt nie zadał tego pytania na głos, więc po co odpowiadać.
Płeć: Demon! Tak poważnie to ciężko określić, ale najczęściej przybiera wygląd chłopaka.
Wiek: Właściwie to zachowuje się doroślej niż w rzeczywistości jest, bo ma może koło 80 lat. Sam nie jest pewien, szybko znudziło mu się liczenie, zresztą nie lubi się przyznawać do swojego wieku, bo wciąż łatwo spotkać ludzi, którzy żyją dłużej od niego.
Grupa: Demony
Umiejętności: Iluzja - Pod tym kątem nie wyróżnia się zbytnio wśród innych demonów, ale lubi bawić się tą zdolnością, drażnić, prowokować, wzbudzać nadzieję w ludziach, pokazując im różne rzeczy których tak naprawdę oczywiście nie ma. Wypracował ją do tego stopnia, że mało co go ogranicza, tak długo jak przedstawia Ci świat iluzji, jest w stanie nawet sprawić, że uwierzysz, że z dorosłego człowieka zmieniłeś się z powrotem w małe dziecko.
(Nie mam pomysłów na razie na inne umiejętności i w sumie chciałabym, żeby było tak, że wraz z rozwojem postaci jakieś być może się pojawią, dlatego wolałam podkreślić, że chociaż te iluzje miał chociaż rozwinięte.)
Słabości:- Nostalglik - Uwielbia obserwować jak ludzie gotują, a jeszcze bardziej jest ciekawy tego jak to wszystko smakuje. Więc najchętniej opętałby kogoś tylko po to, żeby móc się napchać jak wygłodniały wilk, dlatego jeśli ktoś to odkryje, to łatwo wykorzystać, by zawrzeć z nim całkiem korzystny kontrakt. Niby nie ma się to nijak do nostalgii, ale on zwyczajnie tęskni za tymi smakami które wtedy poczuł, a także za innymi zmysłami. Za wiatrem na skórze, we włosach, za tym jak twarda wydaje się ziemia, szorstka kora na drzewie i inne takie. Chciałby to jeszcze móc poczuć.
- Prawdomówny - Nie jest zbyt dobrym kłamcą, tak szczerze to jest beznadziejnym. Przez to nie bardzo potrafi nakłonić kogoś na kontrakt i jak do tej pory udało mu się to tylko raz. Stara się jak może by przezwyciężyć tą słabość, ale to nie takie proste dla niego.
- Fan... - Choć będzie to ukrywał z całych sił i nigdy w życiu się sam nie przyzna to... całkiem polubił ludzi. Potwory też, ale ich zmysły nie są tak łatwe do oszukania. Fascynują go, a w szczególności ich historie, zachowania i podejmowane decyzje oraz ich wpływ na to jak potoczy się życie. Czasem jest mu ich szkoda, dlatego nie koniecznie chce wykorzystywać kontrakty mocno na swoją korzyść. Tak właściwie to ma jakieś zabawne poczucie bycia silniejszym od ludzi i potworów i bawi się w Boga, który dogląda swoich owieczek. Demon bawiący się w Boga, cudownie.
Wygląd: Właściwie lubi sobie eksperymentować z przyjmowanymi postaciami, nieraz mu się zdarzyło pojawić się komuś pod postacią gadającego zwierzaka, uroczej małej dziewczynki, czy strasznie otyłej osoby (chciał nastraszyć kogoś), ale najczęściej jednak przybiera wygląd młodego, szczupłego chłopaka wyglądającego na około 17 lat. Nie wyróżnia się on niczym specjalnym, ma czarne, trochę przydługie, lekko pokręcone włosy, jego wzrost jest przeciętny, ma koło 184 cm. Jedyne co uwielbia to okulary, prawie zawsze je ubiera mimo tego, że są mu zbędne. Zazwyczaj wybiera jakiś znajomy ludziom kolor oczu, jak piwne, zielone czy szare, chyba że, chce dać do zrozumienia z kim mają do czynienia, wtedy celowo jego tęczówki są czerwone.
Charakter: Jest raczej skrytym demonem, to jeden z tych typów, którzy chcą wiedzieć o Tobie wszystko, ale sami nie bardzo coś mówią o sobie. To nie dlatego, że są to jakieś tajemnice, tylko uważa, że to nudne i nieciekawe historie, po co kogoś zanudzać. Nie jest też plotkarzem, nie rozpowiada poznanych tajemnic na prawo i lewo, chce po prostu je znać, bo... bo jest ciekawski. Jak diabli. Poza tym, no cóż, może niektórzy nazwaliby go niezbyt dobrym w byciu demonem, bo po prostu rozmawiając z nim, ciężko jest wyczuć jakąś demoniczną aurę, nie cieszy go cudza krzywda, a to czego chce w ramach kontraktów nie brzmi jakoś złowrogo. Zachowuje się, jakby nic nie miało dla niego znaczenia, możecie się mordować zabijać, a on w tym czasie poczyta książkę. Czasem lubi się tylko podroczyć z kimś. Ciężko powiedzieć, czy jest samotnikiem, czy zwyczajnie nie radzi sobie w zapoznawaniem się. Zresztą z kim demon mógłby się zaprzyjaźnić? Ale czasem widać, że czegoś mu brakuje, że gdzieś tam jest dziura którą potrzebuje wypełnić.
Historia: Po prostu któregoś dnia zyskał świadomość i ot historia tego jak powstał. Błąkał się przez długi czas po otchłani, zastanawiając się właściwie, co powinien ze sobą zrobić. W końcu odkrył, że pod różnymi postaciami, może odkrywać ludzkie historie. Patrzeć jak żyją, czym się stresują, martwią, z czego cieszą i bardzo go to zafascynowało, zaczął bawić się w samozwańczego kronikarza, bo w końcu nic nie pisze lepszych historii niż samo życie prawda? Tak wiec jego głównym zajęciem stało się "prześladowanie" ludzi i poznawanie ich historii. Czasem tylko obserwuje, czasem strasznie im namiesza w życiu jakąś iluzją, a czasem go to nudzi i odpoczywa sobie gdzieś w lesie. Udało mu się tylko raz w życiu kogoś opętać i przez dwa dni mógł żyć jako człowiek, dokładniej jako mała dziewczynka, ale nikomu nie opowiadał tej historii, dlatego i my jej nie znamy, choć wydaje się, że jest w niej coś niepokojącego.
Ciekawostki: - Właściwie kolor tęczówek świadczy o czymś jeszcze, ale nikt nie zna go chyba na tyle długo, żeby wiedzieć o co może chodzić.
- Ma tak dobrą pamięć, że ciężko to nawet opisać. Jeśli mówi, że o czymś zapomniał, to prawdopodobnie kłamie, ale skąd możesz wiedzieć?
Wiem, że karta może wyglądać na trochę niedopracowaną, ale lubię w ten sposób tworzyć postacie, bo po prostu wyrabiam im charakter najlepiej w trakcie gry nimi.
Indeks 
