Znany jako: Fenrir, Fen-dweller, Fenris, Fenrisúlfr, Hróðvitnir, Vánagandr. Ma całe mnóstwo imion, których nie używał już jednak od wielu stuleci. Obecnie gdy przedstawia się innym - jeśli w ogóle postanowi to zrobić - jako Koriko, co w języku joruba znaczy tyle co Wilk. Mało oryginalne biorąc pod uwagę jego tożsamość, huh?
Płeć: Mężczyzna.
Wiek: Ciężko stwierdzić jak wiele lat temu Koriko przyszedł na świat. Być może było to kilka tysięcy, a może kilkadziesiąt lat temu? Bez wątpienia obecnie ludzie nie daliby mu więcej niż 15-17 lat, co idzie w parze z jego rozwydrzonym, nieco zgorzkniałym charakterem.
Grupa: Potwory.
RASA (+ HISTORIA W PIGUŁCE)
Wilczy Bóg - choć właściwie ciężko powiedzieć, by kiedykolwiek zyskał miano Boga. Czczony przez wyznawców mitologii skandynawskiej, jeden z trzech największych potworów spłodzonych przez boga ognia i oszustwa Lokiego, oraz olbrzymkę Angerbodę. Trzeba zresztą przyznać, że odziedziczył charakterek po ojcu. Jego ogrom był tak wielki, że ziewając jego szczęka dotykała nieba, a żuchwa ziemi. Ojciec wilczych braci Skölla i Hatiego, którzy nieustannie gonią próbując podgryzać Sol (słońce) i Mániego (księżyc), zapewniając tym samym zamianę dnia i nocy.
Przez jego nieustanny wzrost inny bogowie zaczęli się obawiać z zagrożenia z jego strony. Spętali go więc łańcuchem Løding, a następnie z kolejnego dużo mocniejszego zwanego Dromi. W końcu upleciono trzeci, magiczny sznur, Gleipnir.
Bogowie zabrali go na wyspę, gdzie mieli go spętać Gleipnirem, lecz wyczuwszy podstęp, postanowił zgodzić się na związaniepod warunkiem, że jeden z bogów włoży dłoń w jego paszczę. Podjął się tego bóg Tyr. Gdy został spętany, zaciskał swe szczęki tak mocno, by Tyr nie mógł się oswobodzić. Wtedy też rozwścieczony Fenrir odgryzł mu prawą rękę. Niewielu jednak wie, że Fenrir wyswobodził się także z trzeciego sznura. Rozwścieczony szukał zemsty na tych którzy go spętali, a ci by uniknąć walki bogów postanowili zesłać Fenrira na ziemię i zamknąć jego duszę w nieśmiertelnym ciele przypominającym wyglądem ludzkie dziecko, nadając mu tym samym nowe imię - Fenris (mały wilczek). Od tamtej pory zgorzkniały Bóg włóczy się po świecie szukając jakiegokolwiek sposobu na uwolnienie się ze swojego więzienia. Niektórzy twierdzą, że gdy w końcu mu się uda, nastąpi Ragnarök. Wielka walka pomiędzy bogami a olbrzymami pod wodzą jego ojca Lokiego, w wyniku której świat i Asgard, siedzibę bogów, strawi ogień, wszystkie gwiazdy zgasną, a Ziemię zaleje wielkie morze. Ostatecznie z tej toni wyłoni się nowy świat i nastąpi era szczęśliwości bez przemocy i wojen.
ODPORNOŚĆ NA BÓL
Mimo wątłego ciała możesz go okładać, a on i tak zaciśnie jedynie kły i nawet nie piśnie. Rany zadawane mu przez innych na Ziemi uznaje za zwyczajnie zbyt niegodne jego cierpienia, co wyrobiło u niego wyjątkowo żelazną wolę.
KŁAMSTWO, MANIPULACJA
Łże jak pies, a może właśnie mówi prawdę? A może mówi prawdę jednocześnie kłamiąc? Nigdy nie wiadomo co mu siedzi w głowie, ale bez wątpienia potrafi obracać słowem na własną korzyść. Wielu śmieje się, że potrafiłby bez problemu przekonać owcę, by dobrowolnie dała się pożreć.
UPARTY JAK OSIOŁ
Że niby on miałby poddać się w połowie? Absolutnie nie. Gdy już coś postanowi, dąży do swojego celu choćby i po trupach.
WSPINACZKA
Mury, drzewa, dachy, nic nie jest dla niego przeszkodą. Wdrapie się dosłownie wszędzie. Choć... czasem ma problemy z zejściem.
TROPIENIE
Jak na wilka przystało ma doskonały węch. W przeciwieństwie do ludzkiej postaci, nienawidzi ludzkiego jedzenia (za wyjątkiem napoi). Sam smak przypraw sprawia, że przewraca mu się w żołądku, dlatego zawsze poluje na leśne zwierzęta, by zaspokoić swój głód. Czasem ktoś zniknie w okolicach jego leża, ale podobno nie jada ludzi. Podobno.
NIEŚMIERTELNE CIAŁO
Dusza Fenrira została uwięziona w wyjątkowym ciele, które nigdy się nie zmieni. Nie urośnie, nie zestarzeje się, a już na pewno nie zgnije, co nie znaczy że nie można go zabić. Krwawi jak każdy inny, odczuwa ból i bez wątpienia jest śmiertelny, choć wolałby tego nie sprawdzać.SŁABE STRONY
MOCNE ZAPACHY
Przez wyczulony węch, gdy tylko znajdzie się w towarzystwie zbyt mocno wypryskanej perfumami pani, dostaje zawrotów głowy, zaczyna kichać i warczeć, by jak najprędzej odstraszyć od siebie podobną delikwentkę. Świeże powietrze to najlepsze powietrze.
PORYWCZOŚĆ
Spokój zdecydowanie nie jest jego domeną. Bardzo szybko wybucha i się denerwuje, przez co można go nazwać tykającą bombą. Bez zawahania rzuci ci się do gardła, gdy zabierzesz mu jego kawałek mięsa. Choć raczej niewielu ma odwagę posunąć się do czegoś podobnego.
WRZESZCZY, GDY KTOŚ WRZESZCZY
A potem jeszcze mu to wyrzuca i głośno warczy. Weź tu takiemu dogódź.
ROZMAWIA Z SAMYM SOBĄ
Właściwie to bardzo często. Wygląda na to, że pomimo zamknięcia go w ciele człowieka, bogom nie udało się do końca pozbyć pierwotnego współlokatora. I tak oto w jego głowie nieustannie panuje istny mętlik i niemały bałagan.
SZNURY, ŁAŃCUCHY, DOTYK
Sięgnij w jego kierunku ręką bez ostrzeżenia, a odgryzie ci ją w łokciu. Spętaj go, a zobaczysz jak rzuca się na wszystkie strony poprzysięgając zemstę i wyrżnięcie w pień twojej rodziny do trzynastu następnych pokoleń. A najlepiej całej już teraz, by nikt z twej krwi już nigdy więcej nie spłodził potomka. Należy pamiętać, że to bardzo pamiętliwa i szalona bestia.
CUKIER I SŁODYCZE
Robi mu się niedobrze na sam ich zapach. Jeśli zatem chcesz konsumować swoje czekoladowe ciastko, rób to kilkadziesiąt metrów od niego. Albo najlepiej kilometrów. Serio, jak można to jeść?
Z wyszczególnieniem wilków, które towarzyszą mu na co dzień podczas wędrówek po lesie (a nawet do miasta). Inne zwierzęta?
Domowe, leśne, górskie, morskie. Niezależnie od typu zwierzęcia, wystarczy jedno wycie ze strony Fenrira, by wszystkie z nich znajdujące się w obrębie kilkunastu metrów momentalnie podporządkowały się jego woli. Jego głos momentalnie wywołuje w nich uległość. Nie traktuje ich jednak jak marionetki, lecz przyjaciół i towarzyszy. Wielokrotnie polował z pobliską watahą czy dokarmiał zimą małe niedźwiedzie. Zwierzęta są jedynymi istotami, wobec których nie odczuwa grama nienawiści. Tak długo jak nie zajdą mu za skórę, rzecz jasna.
I choć człowiek również jest zwierzęciem, jego kontrola nie obejmuje ludzi, choć po usłyszeniu jego wycia mogą poczuć ciarki na całym ciele i nieznaczne skołowanie. Zupełnie jakby ktoś obrócił ich kilkakrotnie dookoła własnej osi.
Szarobiałe, średniej długości włosy sięgające mniej więcej do szczęki. Grzywka wiecznie wchodząca mu w oczy o charakterystycznej złoto-niebieskiej tęczówce. Szaro-białe wilcze uszy i nienaturalnie długi ogon z czarnymi znaczeniami. wydłużone kły, pazury u rąk. Gdy decyduje się na wejście pomiędzy ludzi, zakłada bluzy z kapturem (z wilczymi uszami, a jak!) zakrywającym jego prawdziwe uszy. W przypadku ogona wciska jakiś kit na temat cosplayu, w końcu to całkiem popularne, a ludzie niejednokrotnie kiwają ze zrozumieniem głową. Jakie dziecko nie marzy o byciu dziwaczną istotą? Nic dziwnego, że się za nią przebiera. Ha.
Jest średniego wzrostu. Dokładnie 175cm na 67kg wagi. Ma długie, umięśnione nogi pozwalające mu na bezproblemowe pokonywanie wielu kilometrów. Rzadko kiedy nawet się zdyszy.
JAK SIĘ ZACHOWUJE?
Kłamca, manipulant, wybuchowy furiat. Zaufanie mu w jednym momencie może wydawać się najlepszą decyzją twojego życia, a w najstępnym najgorszym pomysłem na jaki kiedykolwiek mogłeś wpaść. Koriko nie ma problemu ze zmienianiem stron z minuty na minutę, zawsze przystaje z tym, kto w jego mniemaniu ma więcej do zaoferowania. Gdy z nikim nie rozmawia, wydaje się nadzwyczaj spokojny. Cóż za złudna wizja. Jeden nieostrożny krok i już chętnie zapozna twoją twarz ze swoją pięścią. I pazurami. Ewentualnie też kłami, gdy naprawdę zajdziesz mu za skórę.
Żaden człowiek, demon czy potwór nigdy nie widział, by ciepło się do kogoś uśmiechał bądź wykazywał jakiekolwiek przejawy współczucia. Podobne przywileje przysługują wyłącznie zwierzętom. Za to sarkastyczny, wredny uśmieszek zdobi jego usta tak często, że większość przypominając sobie o jego osobie, momentalnie dopisuje go niczym nieodłączny element. Gdy patrzy się na niego zbyt długo, odczuwa się wybitną chęć starcia mu go z twarzy, co tylko dodatkowo go prowokuje do wkurzania drugiej osoby jeszcze bardziej. Bez wątpienia trudno z nim wytrzymać.
C I E K A W O S T K I
► Jest niesamowicie szybki, dzięki czemu może dotrzymywać kroku innym wilkom podczas polowań.
► Kleptoman. Masz coś co mu się podoba? Obróć się na chwilę w lewo i... tak, twój przedmiot już należy do niego. Kolekcjonuje je w swoim legowisku niczym sroka.
► Jest stworzeniem stadnym, lecz ludzie irytują go na tyle mocno, by w miarę możliwości unikał spędzania dłuższego czasu w ich towarzystwie. Zdecydowanie woli zwierzęta.
► Na świecie istnieją przeróżne sposoby na uspokojenie się. Liczenie, składanie origami, głębokie wdechy, skupianie się na radosnych częściach swojego życia, w ostatecznym przypadku zażywanie leków. Żadna z tych metod nie działa na Koriko. Testował je wszystkie, za każdym razem kończyło się jeszcze większym mordobiciem.
► Jest niezwykle odporny na zmiany temperatur. Spędzenie zimy w lesie nie jest dla niego problemem, głównie za sprawą niesamowicie długiego ogona, którym opatula się jak ciepłym kocem.
► Istnieje plotka, że ktoś widział kiedyś jak Koriko zmieniał się w wilka. Chłopak jednak zawsze jej zaprzecza.
Indeks 
